سگی به نام کاپیتان. وقتی مانوئل گازمن در سال ۲۰۰۶ درگذشت، سگ محبوب او، کاپیتان از خانه ناپدید شد. تا یک هفته هیچکس نمی‌دانست سگ کجاست تا اینکه او را کنار قبر صاحبش پیدا کردند. خانواده مانوئل هرگز کاپیتان را به آنجا نبرده بودند و معلوم نیست که او چطور قبر مانوئل را پیدا کرده است. آن‌ها چند بار سعی کردند کاپیتان را به خانه ببرند، اما او فرار کرد و دوباره پیش قبر صاحبش برگشت. گاهی کاپیتان قبر را ترک می‌کند و به خانه آن‌ها می‌رود، اما همیشه شب‌ها برمی گردد و کنار قبر مانوئل می‌خوابد. تا به امروز مانوئل هرروز تا غروب اطراف قبر پرسه می‌زند، ولی از ساعت ۶ کنار قبر می‌خوابد.
و اما ما انسان ها.
عده ای وقتی پدر و مادر پیر می شوند آنان را به خانه سالمندان میفرستند تا به قول خودشان راحت شوند ولی این کار، کاری حیوان گونه هم نیست چه برسد به انسان گونه چون والدین تمام عمر خود را صرف آن بچه و یا بچه های خود میکنند اما بعضی فقط برای راحتی خود زندگی میکنند
از سگ ها وفا را باید آموخت
زندگی معنای خاصی ندارد و مطلقا منحصر به فرد است و هر کس باید خودش معنای آن را بفهمد و به آن ایمان قلبی داشته باشد و به همان روش به زندگی ادامه دهد درسته که زندگی کوتاهه ولی کوتاه بودن آن نباید موجب رها کردنش شود و باید هر روز از روز قبل بهتر زندگی کرد و خوشحال تر بود. امید های زندگی را باید در خود ساخت و باید آن ها را هر روز به خود یاد آوری کرد تا فراموش نشوند. و زندگی یعنی همین
درباره این سایت